തന്ത്രം

വിക്കിനിഘണ്ടു സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്

മലയാളം[തിരുത്തുക]

ഉച്ചാരണം[തിരുത്തുക]

നാമം[തിരുത്തുക]

തന്ത്രം

  1. കാര്യം എളുപ്പത്തില് സാധിക്കുന്നതിനുള്ള വിദ്യ, സൂത്രം;
  2. നെയ്ത്തുതറി;
  3. പാവുനൂല്, നൂല്;
  4. മുഖ്യമായ അംശം;
  5. മാതൃക;
  6. വ്യവസ്ഥ;
  7. സിദ്ധാന്തം;
  8. ദർശനം, വിശ്വാസ സംഹിത;
  9. ശസ്ത്രം, ശാസ്ത്രഗ്രന്ഥം;
  10. ആനന്ദം;
  11. ഭരണപരമായ കൗശലം, നയം;
  12. തന്ത്രശാസ്ത്രം, തന്ത്രശാസ്ത്രഗ്രന്ഥം;
  13. ക്രിയാവിധി, ചടങ്ങ്‌; മന്ത്രജപമൊഴിച്ചുള്ള ക്രിയ; പൂജാകർമങ്ങളിലെ മുദ്രകളും മറ്റും; ക്ഷേത്രങ്ങളില് ഉത്സവബലി, പ്രതിഷ്ഠ തുടങ്ങിയ പ്രധാനകർമങ്ങള് ചെയ്യുന്നതിനുള്ള അധികാരം ( അധികാരമുള്ളയാള് തന്ത്രി); ആഭിചാരം, ആഭിചാരഗ്രന്ഥം; ചതി, വഞ്ചന; മുഖ്യപ്രതിവിധി; പ്രതിജ്ഞ, വ്രതം; ലോകക്രമം; സമ്പത്ത്‌; ഭാഗ്യം; വീട്‌; ആനന്ദം; (വീണയുടെയും മറ്റും) കമ്പി; ഞരമ്പ്‌; തുണി; അലങ്കാരം; ഔഷധം; ശരിയായ പ്രവൃത്തിമാർഗം; സഹായം, സംരക്ഷണം; കുടുംബം നിലനിർത്തല് (വംശോത്പാദനം); കൂട്ടുകെട്ട്‌; ആശ്രയത്വം; പലകാര്യങ്ങളെ ആശ്രയിച്ചു നിലനില്ക്കുന്ന ഒരു വസ്തുത; ഒന്നില്ക്കൂടുതല് കാര്യങ്ങളുടെ ഹേതു; രാജപരിചാരക വൃന്ദം
"https://ml.wiktionary.org/w/index.php?title=തന്ത്രം&oldid=553406" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്