കാണ്ഡം

മലയാളം

നാമം

കാണ്ഡം

പദോൽപ്പത്തി: (സംസ്കൃതം)

1. ചെടികളുടെയോ പൂക്കളുടെയോ തണ്ട്;
2. മരങ്ങളുടെ തടി, തായ്ത്തടി;
3. മുള, കരിമ്പ് മുതലായ ചെടികളുടെ രണ്ടുമുട്ടുകൾക്കിടയ്ക്കുള്ള ഭാഗം;
4. വടി, കമ്പ്;
5. അമ, പേക്കരിമ്പ്;
6. വേഴൽ;
7. ചൂരൽ;
8. അസ്ത്രം;
9. ഗ്രന്ഥവിഭാഗം, പല അധ്യായങ്ങൾ കൂടിച്ചേർന്ന ഖണ്ഡം (രാമായണത്തിലെ ബാലകാണ്ഡം, അയോധ്യാകാണ്ഡം എന്നിവപോലെ);
10. വിഷയവിഭാഗം, ദേവകാണ്ഡം (യാഗാദികർമങ്ങളിലെ) കർമകാണ്ഡം (വേദത്തിലെ യാഗാദികർമങ്ങളെക്കുറിച്ച് പ്രതിപാദിക്കുന്ന ഭാഗം), ഉപാസനാകാണ്ഡം, ജ്ഞാനകാണ്ഡം ഇത്യാദി;
11. കയ്യിലേയോ കാലിലെയോ അസ്ഥി, നീണ്ട അസ്ഥി, കാണ്ഡഭഗ്നം;
12. കൂട്ടം, കെട്ട്, കുല;
13. കുതിര; വെള്ളം; സന്ദർഭം, സമയം; അവസാനം; സ്വകാര്യസ്ഥലം; സ്തുതി, മുഖസ്തുതി; ഒരുതരം ചതുരശ്രയളവ്; ഇരുവേലി; നിന്ദ്യമായത് (സമാസത്തിൽ പ്രയോഗം) ഉദാ: പ്രജാകാണ്ഡം = നിന്ദ്യമായപ്രജ