പാമ്പ്
മലയാളം
[തിരുത്തുക]
ഉച്ചാരണം
[തിരുത്തുക]ശബ്ദം (പ്രമാണം)
നാമം
[തിരുത്തുക]- പദോൽപ്പത്തി: പാമ്പുന്നത് കൊണ്ട്. പാമ്പുക= പതുങ്ങുക, ഒളിക്കുക
പാമ്പ് (ബഹുവചനം പാമ്പുകൾ)
- ഉരഗവർഗ്ഗത്തിൽ പെട്ടതും പടം പൊഴിക്കുന്ന ഒരു ഇഴജന്തു (വിഷമുള്ളതും ഇല്ലാത്തതും രണ്ടുതരം.
- രാഹു
- ആയില്യം നക്ഷത്രം
പ്രയോഗങ്ങൾ
[തിരുത്തുക]പര്യായങ്ങൾ
[തിരുത്തുക]- സർപ്പം
- നാഗം
- പൃദാകു
- ഭുജംഗം, ഭുജഗം
- അഹി
- അശീവിഷം
- വിഷധരം
- ചക്രി
- വ്യാളം
- സരീസൃപം
- കുണ്ഡലി
- ചക്ഷുശ്രവസ്സ്
- ഗൂഢപാത്തു്
- കാകോദരം
- ഫണി
- ദർവ്വീകരം
- ദീർഘപൃഷ്ഠം
- ദന്ദശൂകം
- വിലേശയം
- ഉരഗം
- പന്നഗം
- ഭോഗി
- ജിഹ്മഗം
- പവനാശനം
- ലേലീഹാനം
- ദ്വിരസനം
- ഗോകർണ്ണം
- കഞ്ചുകി
- കുംഭീനസം
- ഫണധരം
- ഹരി
- ഭോഗധരം
ചൊല്ലുകൾ
[തിരുത്തുക]- പാമ്പിനു പാലുകൊടുക്കരുത്
- പാമ്പിനു പാലുകൊടുത്തെന്നാകിലും കമ്പിരിയേറി വരാറേയുള്ളൂ (നമ്പ്യാർ)
- വേലിയിൽ ഇരുന്ന പാമ്പിനെ പിടിച്ച് കോണകത്തിൽവെച്ച പോലെ
- ഇടിവെട്ടേറ്റവന്റെ കാലിൽ പാമ്പും കടിച്ചു.
- ആളു കൂടിയാൽ പാമ്പു ചാവില്ല.
