ഗതി

മലയാളം

ഉച്ചാരണം

• ശബ്ദം:

  (പ്രമാണം)

നാമം

ഗതി

പദോൽപ്പത്തി: (സംസ്കൃതം)

1. ഒരിടത്തുനിന്നും മറ്റൊരിടത്തേക്കുള്ള പോക്ക്, ഗമനം, നടപ്പ്, യാത്ര;
2. പ്രവാഹം, ഒഴുക്ക്;
3. വഴി, മർഗം;
4. ഉപായം, പോംവഴി;
5. ഉപജീവനമാർഗം, കഴിച്ചിലിനുള്ള വക, സാമ്പത്തികശേഷി;
6. രക്ഷ, ആശ്രയം, ശരണം;
7. മോക്ഷം, നിർവാണം;
8. ശ്രേയസ്സ്, അഭിവൃദ്ധി;
9. ജ്ഞാനം, അറിവ്;
10. അനുഭവം;
11. (വ്യാകരണം) ഒരു ദ്യോതകശബ്ദം (ഏതെങ്കിലും ഒരു വിഭക്തിയോടു ചേർന്നുനിന്ന് ആ വിഭക്തിയുടെ അർഥത്തെ പരിഷ്കരിക്കുന്നത്);
12. (സംഗീതം) താളവേഗത്തെ കുറിക്കുന്ന പദം; കഥകളിയിലെ ഒരു അഭിനയക്രമം; കാവ്യഗുണങ്ങളിൽ ഒന്ന്; വ്യവഹാരത്തിന്റെ സ്വഭാവം; ദേവഹൂതിയിൽ കർദമനുണ്ടായ പുത്രിമാരിൽ അഞ്ചാമത്തേവൾ, പുലഹൻ എന്ന പ്രജാപതിയുടെ ഭാര്യ. (പ്ര.) ഗതികെടുക = കഷ്ടസ്ഥിതിയിലാകുക, ആശ്രയമില്ലാതാകുക, വഴിമുട്ടുക; ഗതികേട് = നിരാശ്രയത്വം, പോംവഴിയില്ലായ്മ, കഷ്ടപ്പാട്, ദുരിതം